Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους, Μιχάλης Αλμπάτης

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, σε ένα μικρό χωριό της Κρήτης, ένα παιδί ακούει τις σκέψεις των νεκρών. Στην αρχή φαίνεται εξωπραγματικό, τρελό, έργο του Σατανά, έστω ένα κακό αστείο. Αργότερα, όμως, όλοι θέλουν να γνωρίσουν αυτό το παιδί που μπορεί να μεσολαβήσει προκειμένου να πουν δυο τελευταίες κουβέντες με τους νεκρούς τους. Ποιος δεν θα ήθελε, άλλωστε, να έχει μια τελευταία ευκαιρία με ένα αγαπημένο -ή και όχι τόσο αγαπημένο- πρόσωπο που μόλις έφυγε από τη ζωή;

Διαβάστε περισσότερα “Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους, Μιχάλης Αλμπάτης”

Η Λούσυ δίπλα στη θάλασσα, Elizabeth Strout

Η Λούσυ Μπάρτον είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου ηρωίδες μυθιστορημάτων. Οικεία, απλή, τρυφερή, τραυματισμένη αλλά και γεμάτη, έτοιμη να ταξιδέψει στο παρελθόν για να αντικρίσει όσα την πόνεσαν αλλά και με το βλέμμα στο τώρα, έτοιμη να βουτήξει σε νέες εμπειρίες. Σε αυτό το τέταρτο μυθιστόρημα της Λούσυ , ωστόσο, κάτι με ενόχλησε με το που ξεκίνησα να το διαβάζω…

Διαβάστε περισσότερα “Η Λούσυ δίπλα στη θάλασσα, Elizabeth Strout”

Τα βιβλία του Δεκέμβρη

Πολύ συχνά σκέφτομαι πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η μετάφραση. Ή μάλλον, πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η καλή μετάφραση! Αφορμή αυτή την φορά ήταν δύο διαμαντάκια που κυκλοφόρησαν πολύ πρόσφατα από τις εκδόσεις Loggia, εκδόσεις που συστήνουν έργα που δεν έχουν μεταφραστεί στο παρελθόν στην ελληνική γλώσσα. Το ένα μου το έκαναν δώρο, το άλλο το αγόρασα μόλις το είδα πρώτη φορά. Πάντως, ήταν και τα δύο υπέροχα!

Διαβάστε περισσότερα “Τα βιβλία του Δεκέμβρη”

Η Μονίκ δραπετεύει, Édouard Louis

Κάθε νέο βιβλίο του Εντουάρ Λουί μου μοιάζει με ένα κομμάτι ενός παζλ. Εκείνου της ζωής του. Μιας ζωής γεμάτη εντάσεις, πολυπλοκότητα και θάρρος. Ενός αγώνα διαρκείας. Έτσι και στο τελευταίο του βιβλίο· γράφει για τη μητέρα του και το χρονικό του δικού της αγώνα προς την ελευθερία.

Διαβάστε περισσότερα “Η Μονίκ δραπετεύει, Édouard Louis”

Λετισιά ή το τέλος των ανδρών, Ivan Jablonka

Ακούμε πολύ συχνά για δολοφονίες γυναικών. Σχεδόν καθημερινά. Συνήθως, είναι μια αναφορά στο δελτίο ειδήσεων ή ένα ρεπορτάζ, το οποίο αντικαθίσταται λίγο αργότερα από ένα άλλο, πιο βαρύγδουπο, σίγουρα πιο φρέσκο οπότε και πιο ενδιαφέρον, ενδεχομένως, νέο. Το 2016, ο πολωνοεβραϊκής καταγωγής καθηγητής Ιστορίας και συγγραφέας Ivan Jablonka αποφάσισε να εκδώσει ένα βιβλίο για μια δολοφονημένη νεαρή γυναίκα, την Γαλλίδα Λετισιά, να ξετυλίξει το νήμα της ζωής της καθώς και της δολοφονίας της και να αφιερώσει 400 σελίδες σε εκείνη και σε ένα γεγονός που συγκλόνισε τη Γαλλία. 

Διαβάστε περισσότερα “Λετισιά ή το τέλος των ανδρών, Ivan Jablonka”

Του Απρίλη τα βιβλία

Διαβάστε περισσότερα “Του Απρίλη τα βιβλία”

Ο Τσε αυτοκτόνησε, Πέτρος Μάρκαρης

Η αποτύπωση της ελληνικής κοινωνίας μέσα από τα μάτια του Κώστα Χαρίτου

Πριν από αρκετά χρόνια, περπατώντας στο βροχερό Παλέρμο, βρέθηκα σε ένα από αυτά τα πολύ όμορφα, πολύ μικρά και πολύ ζεστά βιβλιοπωλεία τα οποία, ειδικά αν τα επισκέπτεσαι ως ταξιδιώτης, τα αγαπάς λίγο περισσότερο. Μεταξύ πολλών βιβλίων, διάλεξα ένα του Αντρέα Καμιλλέρι, ως αναμνηστικό από το ταξίδι μου. Λίγο πριν φύγω ρώτησα τον συμπαθέστατο βιβλιοπώλη εάν τυχόν γνωρίζει έναν συγγραφέα με το όνομα Πέτρος Μάρκαρης. “Φυσικά”, αναφώνησε. Πήρε μια σκάλα και ανέβηκε για να μου βρει βιβλία του, μεταφρασμένα στα ιταλικά. Δεν αποτελεί καμία έκπληξη όλο το παραπάνω φυσικά, καθώς ο Πέτρος Μάρκαρης αποτελεί, μάλλον, τον πιο μεταφρασμένο και διαβασμένο Έλληνα συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων. 

Διαβάστε περισσότερα “Ο Τσε αυτοκτόνησε, Πέτρος Μάρκαρης”

Κολυμπώντας, Julie Otsuka

The Swimmers είναι ο πρωτότυπος τίτλος του ιδιαίτερου έργου της Julie Otsuka, Αμερικανίδας με ιαπωνική καταγωγή από τους γονείς της, που δεν σε προϊδεάζει γι’ αυτό που θα διαβάσεις. Το βιβλίο Κολυμπώντας, όπως μεταφράστηκε στα ελληνικά, είναι ένα ιδιαίτερο έργο κυρίως ως προς τη μορφή του. Εάν δεν ξέρεις τι να περιμένεις από αυτό αργείς να συνειδητοποιήσεις τον αόρατο συνδετικό κρίκο και να εντοπίσεις τον πρωταγωνιστή του έργου. Στην αρχή πρωταγωνιστές είναι οι επισκέπτες μιας πισίνας. Έπειτα, η Άλις, μια τεχνικός μικροβιολόγος εργαστηρίου και πλέον συνταξιούχος. Στη συνέχεια ένα κέντρο φροντίδας ανθρώπων με προβλήματα μνήμης και, στο τέλος, η κόρη της Άλις. Πως συνδέονται όλοι αυτοί και γιατί;

Διαβάστε περισσότερα “Κολυμπώντας, Julie Otsuka”

Τέκνο του Θεού, Cormac McCarthy

Πιστεύεις πως οι άνθρωποι ήταν πιο κακοί τότε απ' ότι σήμερα; είπε ο βοηθός σερίφη. 
Ο γέρος κοιτούσε την πλημμυρισμένη πόλη. Όχι, είπε. Δεν το πιστεύω. Πιστεύω πως οι άνθρωποι είναι ίδιοι από τη μέρα που ο Θεός έφτιαξε τον πρώτο.

Διαβάστε περισσότερα “Τέκνο του Θεού, Cormac McCarthy”

Τα αγαπημένα του 2023

Μπορεί να μην διάβασα τόσα όσα θα ήθελα, αλλά κάνοντας τον αναγνωστικό απολογισμό της χρονιάς συνειδητοποιώ ότι διάβασα ορισμένα πολύ αξιόλογα βιβλία. Ιδού!

Διαβάστε περισσότερα “Τα αγαπημένα του 2023”