Ετικέτα: Ξένη Πεζογραφία

Τον Ζαν Κλωντ Ιζζό μου τον γνώρισαν μια δεκαετία περίπου πριν Οι Βατσιμάνηδες της Μασσαλίας. Τον ξεχώρισα για την αμεσότητα και τους γοητευτικά μυστηριώδεις χαρακτήρες. Αλλά πιο πολύ τον αγάπησα για την μελαγχολία που απέπνεε. Κατάφερνε να αποτυπώσει στο χαρτί συναισθήματα πολύ προσωπικά, πολύ απλά. Διαβάζοντας πρόσφατα την Τριλογία της Μασσαλίας (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις, σε μετάφραση Ριχάρδου Σωμερίτη και Αλέξη Εμμανουήλ), δηλαδή το Μαύρο Τραγούδι της Μασσαλίας, το Τσούρμο και το SOLEA, βρήκα παρόμοια στοχεία. Και είχα την ευκαρία να μπω για τα καλά στο κόσμο του Ιζζό και να τον χορτάσω.

Διαβάστε περισσότερα “Η Τριλογία της Μασσαλίας, Ζαν-Κλωντ Ιζζό”

Πριν αρκετά χρόνια είχα βρει σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο το Άδυτο του Φώκνερ. Ήταν η πρώτη φορά που διάβασα έργο του και θυμάμαι ακόμα το ζοφερό κλίμα του μυθιστορήματος. Θέμα του βιβλίου η ζωή στα βάθη του αμερικάνικου νότου. Η βία, η διαστροφή, ο τρόμος και η ωμή όψη της ανθρώπινης φύσης ήταν εκεί. Κάτι τέτοιο πίστευα πως θα συναντήσω ξανά, πολλά χρόνια αργότερα πια, διαβάζοντας το διήγημά του Ο Αχυρώνας Φλέγεται, σε μετάφραση Γιάννη Παλαβού, από τις εκδόσεις Κίχλη. 

Διαβάστε περισσότερα “Ο Αχυρώνας Φλέγεται, Ουίλλιαμ Φώκνερ”

Καταλαβαίνω ότι έχω διαβάσει ένα σπουδαίο βιβλίο όταν το φέρνω συχνά πυκνά στο μυαλό μου και ας έχει περάσει καιρός από τότε που το έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου. Για ένα τέτοιο βιβλίο αποφάσισα να γράψω σήμερα.

Διαβάστε περισσότερα “Το Κουαρτέτο του Χάρλεμ, James Baldwin”