Πάντα αναρωτιόμουν γιατί συχνά μεγαλώνοντας διαβάζουμε λιγότερο κλασικά μυθιστορήματα, γιατί κατά κάποιο τρόπο τα αποφεύγουμε. Η ανάγνωση της Αλεπούς (1923), του D.H. Lawrence, μου θύμισε τον λόγο. Τέτοιου είδους κείμενα, πολλές φορές, τα ξεχωρίζεις, τα προσέχεις, τα διαβάζεις με πολύ ενδιαφέρον αλλά δεν καταφέρνεις να συνδεθείς παραπάνω μαζί τους γιατί μοιάζουν κάπως ξένα. Ωστόσο δεν μπορείς να παρά να τα θαυμάζεις, όπως έκανες και όταν ήσουν μικρότερος και ανακάλυπτες τον κόσμο μέσα από αυτά.
Διαβάστε περισσότερα “Η αλεπού, D.H. Lawrence”
