Δεν μου συμβαίνει πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια να τρέχω στο βιβλιοπωλείο για να αγοράσω κάποιο βιβλίο. Έχω, άλλωστε, τόσα πολλά αδιάβαστα να με περιμένουν πάντα… Στο άκουσμα, όμως, μιας νέας κυκλοφορίας βιβλίου του Αντρέα Καμιλλέρι δεν μπόρεσα ποτέ να αντισταθώ! Οι ιστορίες με τον αστυνόμο Μονταλμπάνο μου είναι εξαιρετικά οικείες. Σχεδόν αναγκαίες. Σιγά σιγά, ωστόσο, θα πρέπει να συνηθίσω χωρίς αυτές…
Ο Αντρέα Καμιλλέρι πέθανε σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν, σε ηλικία 94 ετών.
Μοιάζει δύσκολο να το συνειδητοποιήσω όσο υπάρχουν ακόμα ιστορίες του που δεν έχω διαβάσει. Ο πατέρας του επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο άργησε να αποκτήσει την αναγνωρισιμότητα και την επιτυχία από τα όσα έγραφε. Αυτό συνέβη κάπου γύρω στα εξήντα του χρόνια. Μέχρι και τον θάνατό του, παρότι τυφλός τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έγραφε ασταμάτητα.
Δεν θα αναφερθώ εδώ στη μαγεία της γραφής και της πλοκής των βιβλίων του, ούτε στο γεγονός ότι σε κάθε ένα από αυτά κρύβεται συμπυκνωμένος ένας καθρέφτης του αυθεντικού σικελικού τρόπου ζωής. Θα αρκεστώ να γράψω λίγα λόγια για το τελευταίο βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκης, Η μέθοδος Καταλανόττι, και θα υποκριθώ ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Και ότι έχουμε ακόμα πολλές ιστορίες με τον αγαπητό Μονταλμπάνο να περιμένουμε…
Στην ιστορία αυτή τίποτα δεν μοιάζει διαφορετικό από ό,τι στα προηγούμενα βιβλία. Ο αστυνόμος ζει στην αγαπημένη του Βιγκάτα, απολαμβάνει τα λαχταριστά φαγητά στη ταβέρνα του Έντσο αλλά και τα αριστουργήματα της Αντελίνας, της γυναίκας που φροντίζει το σπίτι του, πηγαίνει καθημερινά στη δουλειά του, προσπαθεί να συνεννοηθεί με τον ανεπανάληπτο Καταρέλλα, επικοινωνεί καθημερινά με την σύντροφό του Λίβια.
Ώσπου μια μέρα, ξημερώματα για την ακρίβεια, ο συνάδελφος και καλός του φίλος Μιμί Αουτζέλλο του αποκαλύπτει ότι δραπετεύοντας από το σπίτι της ερωμένης του πέφτει επάνω σε ένα πτώμα. Την ίδια στιγμή, σε άλλο μέρος, βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δεύτερο πτώμα, ενός θιασάρχη ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας και μικροτοκογλύφου. Τα δυο πτώματα μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό! Τι γίνεται όταν ένα από τα δύο εξαφανίζεται;
Κάπως έτσι ξεκινάει μια ιστορία παραπλανητική και άκρως ενδιαφέρουσα. Διαδραματίζεται σε μια πόλη που μαστίζεται από την ανεργία, τις κοινωνικές ανισότητες και τις συγκρούσεις. Δείγμα της κατάστασης τα συνεχώς αυξανόμενα εργοστάσια που κλείνουν στην περιοχή και οι αιματηρές διαδηλώσεις. Παρά την ελαφρότητα ο Καμιλλέρι ποτέ δεν παρέλειπε να θίγει φλέγοντα και επίκαιρα ζητήματα μετανάστευσης, βίας ή οικονομικής κρίσης. Ο Μονταλμπάνο ψυχικά κουρασμένος αναρωτιέται:
Τι κόσμος ήταν αυτός που στερούσε από τους ανθρώπους το δικαίωμα στην εργασία και τους αφαιρούσε τη δυνατότητα να κερδίσουν τίμια το ψωμί τους;
Σε αυτό το βιβλίο, πέρα από όλα τα άλλα, γινόμαστε μάρτυρες του προσωπικού διλήμματος του Σάλβο Μονταλμπάνο. Και είναι εντυπωσιακό καθώς τίποτα δεν προμηνύει την εξέλιξη και έκβαση των πραγμάτων όταν εμφανίζεται η όμορφη τριαντάχρονη Αντόνια, προσωρινή αρχηγός της Σήμανσης. Ο Σάλβο δείχνει να εντυπωσιάζεται. Πάντα δεν εντυπωσιαζόταν όμως από νεαρές γοητευτικές και δυναμικές παρουσίες;
Η Αντόνια δεν αντικαθιστούσε τη σχέση του με τη Λίβια που έδυε, η Αντόνια ήταν ο ήλιος που ανέτελλε. Η κοπέλα τον έκανε να νιώθει ακόμη ζωντανός ή μάλλον να ξανανιώθει ζωντανός, ίσως για τελευταία φορά στη ζωή του.
Είναι δυνατόν αυτή η γνωριμία να σηματοδοτεί το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στη ζωή του; Και η Λίβια; Τι σημαίνει για εκείνον;
Υ.Γ.: Κάπου διάβασα ότι αρκετά χρόνια πριν πεθάνει ο Αντρέα Καμιλλέρι έγραψε το τέλος του Σάλβο Μονταλμπάνο. Το έδωσε στον εκδότη του και κάπως έτσι φρόντισε για όλους.
Info
Η μέθοδος Καταλανόττι, μια υπόθεση για τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο, Αντρέα Καμιλλέρι
Μετάφραση: Φωτεινή Ζερβού
Εκδόσεις Πατάκης, 2020
340 σελ., ISBN 978-960-16-8996-8
Από τις εκδόσεις Πατάκης κυκλοφορούν όλες οι προηγούμενες υποθέσεις για τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο του Αντρέα Καμιλλέρι.
Φωτογραφίες άρθρου: Ελένη Παπαστεργίου
https://www.instagram.com/eleni_pps/