Ένας φορητός παράδεισος, Roger Robinson

Προσοχή
Όταν η αστυνομία σού βάζει το γόνατο
πάνω στο λαρύγγι, μπορεί να μη ζήσεις
για να πεις ότι πνίγεσαι.

Ο Roger Robinson γεννήθηκε το 1967 και εκτός από ποιητής είναι ταλαντούχος -έτσι λένε δηλαδή, καθώς οι γνώσεις μου πάνω στη μουσική σίγουρα είναι φτωχές- μουσικός. Δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 2012 και, φαινομενικά τουλάχιστον, το σπουδαιότερο σημείο της πορείας του θα μπορούσε να είναι το έτος 2019 όταν τιμήθηκε με το βραβείο για την Ποίηση T.S. Eliot. Προσωπικά, θεωρώ ότι το σπουδαιότερο σημείο πρέπει να ήταν εκείνη η πρώτη φορά, νύχτα ή μέρα, μπορεί και ο ίδιος να μη θυμάται, που έγραψε τις πρώτες του λέξεις στο χαρτί.

Διαβάστε περισσότερα “Ένας φορητός παράδεισος, Roger Robinson”

Μια σημείωση για τον Julio Cortázar

«Όποιος δεν έχει διαβάσει Cortázar είναι καταδικασμένος».

Pablo Neruda

Ο χρόνος είναι αυτό το δειλό γκρίζο

σφυρίζοντας εκεί χωρίς να κάνει τίτοτα.

Διαβάστε περισσότερα “Μια σημείωση για τον Julio Cortázar”

Εκεί που είχαν ζήσει, Raymond Carver

[…] As I was lying there with my eyes closed

 just after I’ d imagined what it might be like 

if in fact I never got up again, I thought of you. 

I opened my eyes then and got right up 

and went back to being happy again. 

I’m grateful to you, you see. I wanted to tell you.

Διαβάστε περισσότερα “Εκεί που είχαν ζήσει, Raymond Carver”