Ο Raymond Carver έχει την ικανότητα να φτιάχνει διηγήματα από φαινομενικά μικρά πράγματα. Με μια πρώτη ματιά οι ιστορίες του δεν έχουν τίποτα το βαρύγδουπο, δεν συμβαίνουν σπουδαία πράγματα σε αυτές. Ωστόσο, η καρδιά χτυπά λίγο πιο γρήγορα κάθε φορά που τον διαβάζω. Έχει αυτό τον μαγικό τρόπο να περιγράφει τις σιωπές. Και αυτές οι σιωπές λένε όσα θα έλεγε κάποιος άλλος σε ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα. Κάποια από τα διηγήματά του μου φέρνουν στο νου τον Wim Wenders και την ατμόσφαιρα της ταινίας Paris, Texas (1984) που τόσο αγαπώ.
Διαβάστε περισσότερα “Ελέφαντας, Raymond Carver”