Ο χρόνος είναι αυτό το δειλό γκρίζο
σφυρίζοντας εκεί χωρίς να κάνει τίτοτα.
Διαβάστε περισσότερα “Μια σημείωση για τον Julio Cortázar”
στο φως των βιβλίων
«Όποιος δεν έχει διαβάσει Cortázar είναι καταδικασμένος».
Pablo Neruda
Ο χρόνος είναι αυτό το δειλό γκρίζο
σφυρίζοντας εκεί χωρίς να κάνει τίτοτα.
Διαβάστε περισσότερα “Μια σημείωση για τον Julio Cortázar”
…έτσι κι αλλιώς, υπήρχε ένα μόνο τούνελ, σκοτεινό και μοναχικό: το δικό μου.
Ολόκληρη η νουβέλα του Αργεντινού Ernesto Sabato θα μπορούσε να περιγραφεί με την παραπάνω πρόταση. Το Τούνελ είναι το χρονικό ενός εγκλήματος ερωτικού πάθους, η κατά κάποιον τρόπο απολογία του ζωγράφου Χουάν Πάμπλο Καστέλ, ο οποίος σκοτώνει την γυναίκα που ερωτεύτηκε παράφορα, όπως εξομολογείται από την πρώτη κιόλας πρόταση. Οι επόμενες σελίδες ξεδιπλώνουν τα σκοτάδια του μυαλού του.
Διαβάστε περισσότερα “Το τούνελ, Ernesto Sabato”
Κυριακή βράδυ. Λίγο πριν το ξεκίνημα μιας νέας εβδομάδας, εκεί στην ησυχία που με κόπο έχεις φτιάξει και σε λίγες ώρες θα χάσεις, επιλέγεις αθόρυβα το επόμενο βιβλίο. Πριν βυθιστείς σε αυτό ρίχνεις κλεφτές ματιές και σε διάφορα άλλα. Κάποια σε πείθουν να τα ξεφυλλίσεις. Κάποια σε κρατάνε μέχρι τέλους.
Διαβάστε περισσότερα “Τα ενδιάμεσα: μικρά βιβλία”
Δυο κλασικά έργα που έγιναν graphic novel.
Πάρα πολλά έχουν γραφτεί για δύο από τα σπουδαιότερα έργα του George Orwell, τη Φάρμα των ζώων και το 1984 δηλαδή. Και αρκετές εκδόσεις των έργων του έχουν δει το φως την τελευταία περίοδο με αφορμή την απελευθέρωση των εκδοτικών δικαιωμάτων. Αν θα έπρεπε να επιλέξω δύο που ξεχωρίζουν, κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, θα ήταν τα graphic novels που κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τις εκδόσεις Κάκτος.
Διαβάστε περισσότερα “Η φάρμα των ζώων και 1984, George Orwell”
Στη καρδιά του καλοκαιριού. Αν κλείσεις για λίγο τα μάτια σχηματίζονται μεμιάς εικόνες· σκόρπιες και συχνά ασύνδετες. Ξεπηδούν ήχοι από παντού· ο παφλασμός των κυμάτων, το τραγούδι των τζιτζικιών, ο ήχος της σελίδας του βιβλίου όταν ένα ελαφρύ αεράκι το σπρώχνει δεξιά ή αριστερά. Και λιγοστοί κόκκοι άμμου που κολλάνε ανάμεσα στις σελίδες.
Διαβάστε περισσότερα “Καλοκαίρι. Τα βιβλία του Ιουλίου.”
Το Μπλουζ της Πεταλούδας και ο Μάγειρας της Αλκυόνης.
Εάν ο Κάρβερ, ο έξι μηνών σκύλος μου, διάβαζε, νομίζω ότι θα λάτρευε την αστυνομική λογοτεχνία. Έτσι όπως βαριέται εύκολα, πετάγεται να δει τι γίνεται με τον παραμικρό ήχο, έτσι όπως είναι μυστήριος και υπερκινητικός, νομίζω τα δύο βιβλία που ακολουθούν θα του ταίριαζαν γάντι.
Διαβάστε περισσότερα “Τα πρώτα αστυνομικά του καλοκαιριού”
Επιλέγοντας να διαβάσεις την Μυστική ιστορία θα έρθεις αντιμέτωπος με 648 πυκνογραμμένες σελίδες, γεμάτες με την ιδιαίτερη συγγραφική προσωπικότητα της Donna Tartt, οι οποίες απαιτούν να αφιερώσεις αρκετό χρόνο. Και αυτό γιατί η Tartt είναι γοητευτικά πληθωρική. Ξεχύνεται μέσα από τις σελίδες αχόρταγα. Δεν κρατάει σχεδόν τίποτα για τον εαυτό της. Δίνεται στον αναγνώστη ολοκληρωτικά.
Διαβάστε περισσότερα “Η μυστική ιστορία, Donna Tartt”
[…] As I was lying there with my eyes closed
just after I’ d imagined what it might be like
if in fact I never got up again, I thought of you.
I opened my eyes then and got right up
and went back to being happy again.
I’m grateful to you, you see. I wanted to tell you.
Διαβάστε περισσότερα “Εκεί που είχαν ζήσει, Raymond Carver”